2000 Ultima GTR: Mutlak Çılgınlık

dergisinin Nisan 2000 sayısından Otomobil ve Sürücü.

Sizin için bir mutabık olmamız var mı: 100.300 dolarlık güzel bir çek yazın ve bu güzelliğin İngiliz üreticisine gönderin, o da size arabayı büyük bir nakliye kutusuna sarılı olarak göndersin – bir tek motor yok.

Şu anda “Mükemmel. Bu 75.000 $’lık Mustang’lerden daha fena” dediğinizi duyuyoruz.

Bekle, dergiyi odanın öteki ucuna fırlatma, buna inanmayacaksın. Bir motor ve şanzıman için ortalama 40.000 $ daha yatırım yaptıktan sonrasında, son olarak Porsche Turbo’dan, herhangi bir showroom Ferrari’den, hatta korkulu Dodge Viper’dan daha süratli bir otomobile haiz olacaksınız. Adil olmak gerekirse, gerçek otomobil olan öteki arabaların aksine, bu İngiliz ithalatı daha oldukca sokaklar için ayarlanmış bir yarış otomobili şundan dolayı hava yastıkları yok ve minik bagaj alanı var ve içine girmek zor.

Ultima GTR adında olan otomobil, McLaren, Reynard, Williams ve Van Diemen’in muhteşem bir düzenlilikle kazanan yarış otomobilleri ürettiği İngiltere’nin verimli yarış otomobili bölgesinden geliyor. Özgür çalışan bir otomobil tasarımcısı olan Lee Noble, 1983’te bir İngiliz kit-car yarış serisi için ilk Ultima’yı tasarladı ve üretti. Geminin ortasına monte edilmiş 270 beygir gücündeki bir V-6 motoru da dahil olmak suretiyle birçok Renault parçasını kullandı. Pistte bir başarıydı, bu yüzden Noble, onu güncellediği 1988’den ilkin 40 yarış otomobili satmaya devam etti. 13 yeni modelden biri, Ted Marlow adlı bir inşaat mühendisi tarafınca ortalama 25.000 $’a satın alındı.

Yedi gün sonu yarışçısı olan Marlow, bir çok yarış otomobili sahibinin yaptığını yapmış oldu; Ultima’yı kendi beğenisine gore özelleştirdi. V-6’yı 440 beygirlik Chevy minik blok V-8 ile değiştirdi. 1992’de, otomobilini dört yıl modifiye edip mükemmelleştirdikten sonrasında, o zamanlar 44 yaşlarında olan Marlow, Noble’ın şirketini satın aldı. Amacı, Ultima’yı uygar bir sokak otomobiline dönüştürmek ve bununla beraber hünerini pistte korumaktı. Proje 18 ay sürdü. Marlow, Renault parçalarını Ultima’ya özgü birimlerle değiştirdi. Bazı parçaları ve parçaları topladı fakat işin çoğunu kendisi yapmış oldu. Mesela frenler, tanınmış AP Racing şirketi tarafınca tasarlandı.

1995’ten beri Marlow’un İngiltere, Hinckley’deki minik fabrikası ortalama 200 Ultima üretti. Ve bu yıl, uzak Kaliforniya’da Mike Mullin adlı emekli bir pazarlama yöneticisi, Costa Mesa mağazasından Ultima GTR’leri satmaya başladı.

Motorsuz bir kit otomobili olarak Ultima, federal düzenlemeleri atlar. ABD’ya vardığında Mullin, parasını ödemek istediğiniz motoru kuracaktır, sadece şu anda iki seçeneği var: satış sonrası minik blok Chevy V-8 yada C5 Corvette’ten güncel üretim LS1 V-8. Her iki motor da son model Porsche 911 şanzıman ve diferansiyel kullanıyor. Ufak blok motor ve 911 transaks 38.000 dolara mal oldu; transakslı LS1 motorunun maliyeti 42.000 $’dır.

Bununla beraber, katı emisyon yasalarının ve senelik sis testlerinin olduğu bir eyalette (mesela Kaliforniya) yaşıyorsanız, LS1 V-8’e ihtiyacınız vardır. Kurulumunun güzelliği, yığın motor denetim sistemi, katalizörler ve OBD II teşhisinin değişmeden kalmasıdır.

Kontrol ettiğimiz arabadaki LS1 motoru muhteşem hissettirdi. 345 hp güç üreten alüminyum V-8 kanıtlanmış, sorunsuz ve anında cevap veren bir mücevherdir. Ultima GTR’miz bir tek 2314 pound ağırlığındaydı, bu yüzden Vette motoru tam gazda ön tekerlekleri ergonomik olarak yerden kaldırıyor. Sıfırdan 60 mph’ye kadar yanıp sönüyor 3,3 saniye. 100 mili 8,4 saniyede vuracak ve bu, kontrol ettiğimiz tüm mevcut üretim otomobillerinden daha süratli – hatta Warren Mosler’in öteki sokak yasal Grup C özentisi olan Raptor’unu geride bırakıyor. (Sadece, ortalama 160.000 $ ‘lık Raptor’un federal kaza standartlarını geçtiğini ihmal etmeyin; bu, Ultima GTR’nin teknik olarak bir kit otomobili olduğundan denemediği bir başarıdır.) Durmadan 26,3 saniye sonrasında gelen 150 milin üstünde, Ultima’nın yüksek -sürükleme şekli ve isteğe bağlı 3700 dolarlık arka kanat, işleri birazcık yavaşlatır, sadece gene de, beşinci viteste 6000 rpm redline’da 157 mil / saat azami hız gerçekleşir. Otomobil sağlam hissetti ve sıkıntılı performans testimiz esnasında bir kez bile kırılgan oynamadı. Ve 12 aylık bir güvence var.

Gerçekte kit-carish hiçbir şey yok. Bir çok kit otomobili, mevcut araçlardan büyük seviyede ödünç alır. GTR’de öyleki değil. Motor, şanzıman ve ışıklar haricinde neredeyse tamamı orijinaldir.

İngiltere’de, yarış dükkanları kırsal kesimde yer alır ve yetenekli ellere haiz becerikli imalatçıların bu arabayı ürettikleri açıktır. Kontrol arabamızın fiberglas gövdesinin kıvrımlı yan kısımlarında en küçük bir dalgalanma yoktu. Çelik boru çerçevenin her deposu, neredeyse muhteşem boncuklar sergiledi. Kapılar bir bağlantı ipucu vermedi ve iç kısım kusursuz bir uyum ve bitiş sergiledi.

Ultima’nın süspansiyonu, her yerde eşit uzunlukta olmayan denetim kolları ve solmadan çalışan büyük havalandırmalı, çapraz delikli disk frenler kullanır. Durma mesafesini 70’ten 0 mph’den 199 fit’e çıkaran erken bir arka kilitlenme yaşadık, sadece Mullin birazcık fren ayarının bu mesafeyi birazcık kısaltacağını söylemiş oldu. Arabanın hızlanma altında ne kadar iyi bağlandığını ve muhteşem 0,98-g yanal hızlanma rakamını göz önünde bulundurarak, Ultima’nın oldukca fazla tutuşa haiz bulunduğunu biliyoruz.

Pistte kavurucu performans iyi ve güzel. Gerçek kontrol, halka açık yollarda yapılır ve Ultima’nın bizi hakkaten şaşırttığı yer burasıdır.

Sürüş kesinlikle sağlam ve evet, arabayı muntazam California yollarında sürdük. Fakat önümüzde fena bir yol parçası görebilsek ve kendimizi birazcık böbrek rahatsızlığına hazırlasak bile, tatsızlık asla başımıza gelmedi. Otoyolda Ultima birazcık dolaşmadı. Mullin, LS1 motoruyla beraber gelen kedileri ve susturucuyu elinde tuttuğu için, duyduğumuz en yüksek ses bir tür rüzgar uğultusuydu. Genel olarak, sürüş kabul edilebilir ve ceza verici değildir. Alçak biniş yüksekliği, otomobil yolu rampalarından ve otoparklardan korkmamıza niçin oldu, sadece kısa çıkıntılar ön tarafın sürtünmesini engelledi.

Ultima GTR’ye bir tek girip çıkması birazcık zor olduğundan market alıcısı demezdik. Girmek için bir jimnastikçi lisansına ihtiyacınız olmayacak, sadece geniş, uzun eşik ve alçak koltuk, iyi mi bineceğinizi düşünmek için duraklama elde edecektir. Kontrol otomobilimiz, isteğe bağlı 2050 dolarlık güvenlik kafesi ile geldi. giriş için tutacaklar. İçeri girer girmez, yolun alçaktan, salyangoz bakışı görünümü, minik bir direksiyon simidi, direkt zeminden çıkan metal bir vites değiştirici ve 1,80 santimetre’den uzun olmayan her insana kafi gelecek yer ile kutsanmış olmuş olursunuz. İç mekan, mantıklı bir halde yerleştirilmiş beş düz beyaz gösterge ile canlandırıcı bir halde rahat. Bununla beraber, iklim kontrolleri başka bir mevzudur, şundan dolayı bunlar denetim panelinin altındadır ve kullanmak için ezberlemeyi gerektirir. Geniş cam alana karşın, 3100 dolarlık isteğe bağlı klima ve ısıtıcı (1000 dolar daha) iyi çalıştı.

Vuruş için, bir yarış pistinde birkaç tur attık ve Ultima GTR’nin bizlere ne kadar itimat hissettirdiğine inanamadık. Bu bir tek iyi tasarlanmış ve iyi yapılmış bir otomobil. Her virajda, düzlükte ve frenleme bölgesinde, kontrol otomobilimiz kaya şeklinde sağlamdı ve muhteşem hızlarımıza karşın kesinlikle asla seğirme yoktu. Sonsuza dek fışkırabiliriz, sadece netice olarak, GTR’de bir günlük pist süresi için oldukca şey feda ederiz.

152.150 $’lık fiyatıyla sizi heyecanlandıracak oldukca sayıda otomobil var, sadece Ultima GTR’yi tüm doğru otomobil tutkunları düğmelerine basan ilk beş otomobil arasına koymamız gerekiyor. Bu yazı itibariyle, onu kullanalı iki ay oldu ve hala gülümsüyoruz.