1998 Lotus Esprit V-8: Lanet Zaman Hakkında

dergisinin Kasım 1997 sayısından Araba ve Sürücü.

1975’te Paris’teki ilk çıkışından bu yana, dünyanın süper otomobilleri arasında yer alan Giugiaro imzalı Esprit, her zaman kızıl saçlı bir üvey çocuk gibi olmuştur. Bugün açıkçası biraz küflü görünmeye başlayan Colby kama şekli için değil, dört silindirli motoru için. Club Supercar’da, giriş fiyatı her zaman piston sayısının en az iki katı olmuştur, ancak Stuttgart’tan gelen bir turbo’ altılısı geçilebilir.

Esprit’in yaşamının yirmi iki yılında, Lotus nihayet bu çivi yazısı muammasını uygun kibirli bir alaşım motorla donattı: dört eksantrik mili, 32 valf, sekiz silindir, iki Garrett T25 turboşarj ve bir düz düzlem krank mili. Tüm bu donanımın uyumlu bir şekilde dönmesini sağlayın ve 350 beygir gücü – eski Esprit S4S’de üretilen 2,2 litrelik dörtlü motordan 50 daha fazla – kamçılayın.

Tabii ki, düz kranklar vızıldamaya eğilimlidir ve Lotus’un eski K-car-ish 2.2’sinden yayılan seslere oldukça benzeyen – ve bu bir tesadüf olmalıdır – sert kenarlı metalik çarpma sesleri yayar. Gaz kelebeği sonuna kadar açıkken, yeni V-8, bir Dodge Viper GTS’nin içindeki kamyon benzeri gürültüyle eşleşen işitsel bir kıl içinde olan 89 dBA kakofoniyi çağrıştırıyor.

Kısmen turbolar nedeniyle, V-8’in tepkisi de özellikle Viperish değil. 3000 rpm’nin altındaki tork (ikinci viteste virajlarda dolanırken isteyeceğiniz türde bir homurdanma) büyük ölçüde AWOL’dur. Aslında, V-8, her viteste 6900 dev / dak kırmızı çizgiye koşana kadar (bu arada, titreşimin iç döşeme parçalarını sempati içinde vızıldamaya ayarladığı) gerçekten sert bir şekilde sıkıştırana kadar neredeyse her sayımda hayal kırıklığı yaratıyor. Bu aynı zamanda, dişlilerini tonozlayan 8 mm’lik bir ev filmi gibi, kırsal alanın baş döndürücü hamlelerle bulanıklaşmaya başladığını fark ettiğiniz zamandır.

Yeni V-8, kulağa Ferrarivari gelmese de, kesinlikle Esprit’e süper araba hızları konusunda ilham veriyor. Altmış mil/saat, şimdi 4,1 saniyelik bir omurga düzleştirmesiyle ortaya çıkıyor; eski dört silindirli Esprit S4S’den onda üç daha hızlı ve hala daha eski olan Esprit Turbo SE’den onda yedi daha erken. Aslında, 0’dan 60’a kadar olan süre, bu Lotus’u saniyenin yalnızca onda biri kadar bir Viper GTS’nin gerisine yerleştiriyor ki bu elbette iki silindir ve 100 ekstra beygir gücü avantajına sahip. Esprit V-8, çeyrek mili 12,7 saniyede 112 mph’de yok ediyor – eski S4S’den onda üç ve 4 mph daha iyi. Ve bu Lotus’u, örneğin bir Ferrari F355’in 0’dan 150 mil/saat’e çıkma süresinden yalnızca bir saniye geride bırakarak, S4S’den 150 mil/sa’e 10,3 saniye daha erken çıkıyor.

En yüksek hız da S4S’nin 162 mil/saat’ten daha kışkırtıcı bir 173 mil/saat’e yükseldi, bu da V-8’in 6100 dev/dak’da haykırması ve gaza basmasıyla birlikte geliyor. Standart dört millik yüksek eğimli ovalimizin etrafında o klipste koşan Esprit kararlıydı – tam olarak bir kaya değildi, ancak benzer hızda koşan bir CS Corvette kadar kendinden emin bir şekilde dikilmişti.

Dahası, Esprit V-8 bile günlüğe kaydederdi daha hızlı sonuçlar onun değiştiricisi o kadar da şeytani değildi. Bağlantı sert ve belirsizdir ve atışlar arasında Mark Fidrych kadar çok sarsıntı ve nöbet geçirir. Rastgele aralıklarla, birinci ve geri kilitlendik. Ağır bir debriyajın hiç yardımcı olmaması, seyahatin son santiminde ani kavrama ve ayrıca yolcunuzun kafasını kırmamak için gazdan asla çok hızlı atlamamayı öğreneceğiniz yeterli güç aktarma organı kurmasıdır. Esprit, şehirde sorunsuz bir şekilde sürülmeye direniyor.

Yeni 18 inçlik Michelin arka lastiklerin hatası olup olmadığını söyleyemeyiz, ancak bu Esprit önceki örneklere göre daha az güvenli bir şekilde yol aldı. Direksiyon genel olarak ilerici ve iyi ağırlıklı olmasına rağmen, kendi kendine merkezleme konusunda tereddüt ediyor ve engebeli eyaletler arası bir sıkıntı olan dümdüz ileri gitme konusunda tamamen gayretli değil.

Tabii ki, Lotusların en iyi yaptığı şey idare etmektir. Neyse ki, yeni V-8, Esprit’in ağırlığını yalnızca 98 pound artırıyor ve arka eğimini yalnızca yüzde iki oranında abartıyor. Skidpad kavrama, S4S ile aynı, Porsche 911 Turbo S ile aynı, tendon patlatan 0,94 g’de sabit kalır. Bu Esprit’i rampaya sert bir şekilde vurun ve bir Iowa meclis üyesi kadar düz ve mengenesizdir. Daha keskin dönüşlerde, sabit bir gaz kelebeği iyi huylu önden savrulmaya neden olur; pedalı tahrik edin ve birkaç bana basma uyarı seğirmesini tetikleyeceksiniz, ancak arabanın uçları değiştirme olasılığı bir Acura NSX’e göre daha düşük.

Sürüş, mevcut süper araba standartlarına göre kabul edilebilir, ancak gerçekten engebeli yolların yakınında yaşıyorsanız dikkatli olun: Süspansiyon, amortisörler katı çelik I-kirişlere dönüşmeden önce yaklaşık bir inçlik esnek esnemeyi göz ardı eder. Neyse ki, dar koltuklar dört saatlik sürüşler için rahat, ancak sıska ayak boşlukları içe doğru inceliyor, böylece sürücünün sol ayağının debriyajın üstü – bazen arkası – dışında duracak yeri yok.

Esprit’in Brembo kaliperleri – ayrı balkabağı somunları kadar büyük – yarış frenleri gibi görünür ve çalışır. Sürtünme arttıkça daha iyi çalışırlar. İlk başta, pedal eforu yüksektir, ancak yeni Kelsey-Hayes ABS’yi devreye sokmak için bir Florsheim’ı dümdüz etmeye istekliyseniz, yalnızca 165 fitte 70 mph hıza ulaşabilirsiniz. Bu, 911 Turbo S tarafından ayarlanan 151 fitlik süper otomobil standardımızdan çok uzak değil.

Ayrımcılık yapan yayalar, bir Esprit’i gözetlediklerinde hala çılgına dönüyorlar ve genellikle gerçeğin iki katı bir etiket fiyatıyla tahmin ediyorlar. Arabamız, tekerlek boşluğundaki işaret fişeklerini kamufle etmeye yardımcı olan bir gölge olan Bat Masterson siyahı içinde oldukça çekici ve kötü niyetli görünüyordu. Ne yazık ki, bir Esprit’ten dışarı bakmak hala karanlık bir sığınaktaki bir silah yarığından bakmaya benzer, bu nedenle takdir eden bir başparmak yukarıya işaret eden yoldan geçen pek çok kişi görmezsiniz. Ayrıca, biri test arabamızın kanadını sarsıcı bir şekilde yalayan beton park direklerini de görmeyeceksiniz.

Lotus’un Esprit’in fiyatında çizgiyi elinde tutması güzel. V-8’in tabanı, 1300 $’lık yüksek vergi dahil (ancak lüks vergisinden önce), 81.620 $’dır. Bunu 1990 Turbo SE’deki 80.645 dolarlık etiketle karşılaştırdığınızda, son yedi yılda talep edilen fiyatın ihmal edilebilir bir şekilde arttığını görebilirsiniz. Tabii ki, araba da tüm bu yıllar boyunca aynı görünüyordu. Ama bu önemli olmayabilir. Bu yıl ABD’li alıcılar için yalnızca 155 Esprit V-8 tahsis edildi. Kahretsin, şimdiye kadar yapılmış her Esprit’i toplayacak olsaydınız, bunlardan yalnızca 9383’üne sahip olurdunuz – Ford’un geçen Temmuz’da bir hafta içinde ürettiği Explorer sayısı kadar.

Bunun, modelin 22 yıllık tarihindeki en iyi monte edilmiş ve en hızlı Esprit olduğu tartışılmaz. Örneğin kuzgun bombamızın boyası, herhangi bir Lotus’ta gördüğümüz en iyisiydi. Ama Esprit’in tuhaf ergonomisi—sadece denemek Alpine müzik setini çalıştırmak için sizi cesaretlendiriyoruz – artı yassı ön camı ve arkaik mimarisi, bu arabanın yaşını biraz fazla özgürce tanıtmak için bir araya geliyor. Mali olanaklar göz önüne alındığında, Lotus mühendislerinin temiz bir aptallık sayfası verildiğinde neler başarabileceğini merak etmekten kendimizi alamıyoruz.