- Bu ender Ford Pinto, Yetmişlerin en acayip araçlarından biridir.
- Yan paneller ve lomboz pencereleri standart yan camın yerini aldı ve çeşitli grafik seçenekleri sunuldu.
- Bu örnek bununla birlikte deli ekose bir iç mekana ve 70’lerin göz kamaştırıcı renk şemasına haizdir.
1970’lerde pek oldukca şüpheli karar verildi, sadece kolayca anlaşılabilen bir çılgınlık, büyük seviyede özelleştirilmiş kamyonet çılgınlığıydı. Instagram’da #vanlife hashtag’inde gezinin ve kutulu ticari araçları bir yaşam seçimi aksesuarına dönüştürmeye kendini adamış pek oldukca insan görmüş olacaksınız – gerçi bugünlerde tüylü halılar ve havalı fırçalanmış tek boynuzlu atlarla olmayabilir. Sadece, 1978’de, ya bir bütçeyle müstakbel bir kazanan olsaydınız? Ford, tutumlu ve keyifli Pinto Seyir Vagonu ile sizi korudu.
Bu 1978 örneği, Bring a Trailer’da satışa sunuldu; Otomobil ve Sürücü, Hearst Autos’un bir parçasıdır—mandalina renginde alev ateş bir rüyadır ve lumbozlu pencerelere, Creamsicle fabrikasında endüstriyel bir kazaya benzeyen bir iç mekana ve abartılı dış grafiklere haizdir. Beş kiloluk bir çantada 10 kilo Bee Gees.
1970 senesinde Lee Iacocca’nın öncülüğünü yapmış olduğu son aşama süratli bir geliştirmeden sonrasında tanıtılan Pinto, Ford’un Volkswagen Beetle’a cevabı olacaktı. Erken Pinto’nun çarpışmalarda tutuşma mevzusundaki ününden oldukca şey yapılmış oldu – ve oldu – fakat geriye dönerek bakıldığında, 1970’lerin öteki pek oldukca alt kompakt otomobili da nispeten güvensizdi. 1970’lerin sonlarında Ford, yakıt deposu problemi için bir geri çağırma çözümüne sahipti ve hâlâ yılda ortalama 200.000 Pinto satıyordu.
Sadece platform yaşlanıyordu ve ucuz ve neşeli Japon alt kompaktlarının yükselişi pazarı sonsuza dek değiştirmişti. Pinto’ya birazcık eğlence katmak isteyen Ford’un pazarlama departmanı, bugünlerde evlatların ilgisini çeken her şeyi aradı. Rock müzik? Minibüsler mi? Şeytanın Marulunu mu içiyorsun? Çan tabanlı kot pantolon ve platform ayakkabılar? Pekala, kim bilir minibüs işini yapalım.
Mütevazı bir Pinto istasyon vagonunu temel alan Seyir Vagonu, arkada lüzumlu balon pencereli metal panellere sahipti. Bu 1978 örneği, kilometre sayacında 59.000 mili gösteriyor ve 88 beygir gücünde 2.3 litrelik dört silindirli bir motorla çalışıyor. Dört vitesli bir şanzıman işleri birazcık uyandırır ve Pinto’lar oldukça hafifçe otomobiller, bundan dolayı çağıl trafiğe ayak uydurabilmelidir.
Ve her her neyse, bu bir makine seyir, Adam. Pinto’nun yarı-kullan-at doğası gereği, bu acayip minibüslerin neredeyse hiçbiri kalmadı. Bunun şeklinde bir kurtulan, SoCal Yetmişli yılların havasının bir vakit kapsülü, tüm güneşli günler ve kumsaldaki uzun akşamlar. Bu, sekiz parça yerine bir kaset stereoya haiz, bundan dolayı yaz gezintiniz için 1970’lere uygun bir film müziği bir araya getirmek kolay olmalı.
Fakat süratli hareket etsen iyi olur. Bu rezervsiz müzayede 2 Ağustos’ta bitiyor.
Katkıda Bulunan Editör
Brendan McAleer, Şimal Vancouver, BC, Kanada’da yaşayan bir özgür yazar ve fotoğrafçıdır. İngiliz otomobillerine güvenerek büyüdü, Japon spor-kompakt performansının altın çağlarında reşit oldu ve 2008’de otomobiller ve insanoğlu hakkında yazmaya başladı. Hususi ilgi alanı, ister yarış olsun, insanlık ve makine arasındaki kesişme noktasıdır. Walter Cronkite’ın kariyeri yada Japon animatör Hayao Miyazaki’nin yarım asırlık Citroën 2CV takıntısı. Her iki ufak kızına da manuel şanzımanın iyi mi değiştirileceğini öğretti ve devamlı olarak Hot Wheels satın almak için sundukları bahane için minnettar.
Source: www.caranddriver.com